Honor 7 review

Wat zit er bij het toestel?

In het turquoise kleurige doosje zit direct onder het plastic bakje voor het toestel een klein mapje voor de noodzakelijke documentatie, met daarin ook de prikker voor de houder van microSD- en SIM-kaart. Daaronder treffen we nog twee aparte doosjes aan. Eentje voor de USB-kabel en de ander voor de stopcontactadapter. Beide uitgevoerd in het wit.

Uiterlijk

Ons in 'Fantasy Silver' uitgevoerde testexemplaar van de Honor 7 is voorzien van een witte voorkant. Dit heeft vooral betrekking op de vlakken boven en onder het scherm en een dunne rand rondom het toestel. Aan weerszijden van het scherm zit maar een heel dun randje. Boven het scherm zitten een sensor, frontcamera, dunne sleuf voor de luidspreker en een LED-lampje. In de oorluidspreker is een notificatielichtje verstopt dat een scala aan kleuren kan vertonen.

5,2 inch Full HD-scherm

Diverse sensoren

Selfie-flitser

De Honor 7 is niet geheel van metaal. Uit een nadere inspectie blijkt dat de boven- en onderkant, samen met een deel van de achterkant, zijn gehuld in plastic. Deze stukken hebben weliswaar vrijwel dezelfde zilveren kleur maar zien er toch een beetje goedkoper uit en zorgen bovendien voor twee lelijke naden aan de achterkant. Bovenop het toestel zit de headsetaansluiting en een infraroodzender. Aan de onderkant zit aan weerszijden van de microUSB-poort twee roostertjes. Alleen achter de linker zit een luidspreker.

Vingerafdrukscanner

20 megapixel camera met dubbele flitser

Ingebouwde batterij van 3.100 mAh

Volume- en powerknop

De zijkanten zijn samen met de rest van de achterkant wel in metaal gehuld. Aan de rechterkant zitten de volumeknoppen en de powerknop. Links treffen we behalve de sleuf voor microSD en SIM-kaart(en) nog een op een powerknop lijkende toets aan. Dit blijkt uiteindelijk een zogenaamde Smart Key te zijn. Hiermee kunnen apps of toepassingen geopend worden door de knop één of twee keer in te drukken of ingedrukt te houden. Dat laatste is standaard ingesteld op het openen van Google Now. Achterop het toestel zit een vrij grote cameralens die een klein beetje uitsteekt met daarnaast een dubbele LED-flitser en eronder de vingerafdrukscanner. Op de vingerafdrukscanner gaan we straks dieper in.

De zilveren kleur zal niet iedereen aanspreken maar materiaalgebruik en afwerking zijn bij de Honor 7 netjes verzorgd. Wel is het toestel een tikkeltje lomp. Dat komt vooral door zijn dikte en gewicht. Desondanks ligt hij door de geslepen zijkanten en iets gebolde achterkant nog best prettig in de hand. Je zou het ook in z'n voordeel kunnen omdraaien; vanwege het gewicht voelt hij wat meer premium aan.

Uithoudingsvermogen

De Honor 7 weet het bij voor ons doen normaal gebruik maximaal 1,5 dag vol te houden. Daarbij halen we er een scherm aan-tijd uit van ongeveer 5 uur. Die tijd gebruiken wij vooral voor het checken van nieuws en social media en het gebruik van WhatsApp. Daarnaast syncen twee e-mailadressen op basis van push. Al met al moet dus ook met intensiever gebruik een lange en volle dag geen probleem vormen voor één acculading.

In het instellingenmenu van de Honor 7 staat een kopje voor batterij en één voor energiebesparing. Bij de eerste kan behalve een overzicht van het energieverbruik ook de functie ‘snel opladen' ingeschakeld worden. In de sectie energiebesparing kan de zogenaamde batterijbewaking uitgevoerd worden. Dit lijkt een handige en gebruiksvriendelijke functie maar valt net als bij echte Huawei-toestellen vies tegen. Het scant het toestel op mogelijke ‘problemen' en bespaaropties. Echter, de problemen die gedetecteerd worden zijn over het algemeen reguliere functies van het toestel en de voorgestelde optimalisaties hebben relatief veel invloed op de werking van het toestel met beperkte stroombesparing tot gevolg. Verder is het mogelijk om het voedingsplan in te stellen. Dit reguleert het CPU- en netwerkgebruik om prestaties en energiegebruik op elkaar af te stemmen. Wij kozen voor de 'prestatie' setting. Met de 'ultra setting' kan het uithoudingsvermogen flink opgerekt worden maar zijn alleen de bel-, berichtenapps met de contactenlijst beschikbaar.

In de instellingen voor stroombesparing kan nog meer aangepast worden. Zo kan hier de 'stroomintensieve prompt' worden uitgeschakeld. Doe je dit niet dan geeft het toestel om de zoveel tijd een notificatie als een energie-intensieve app wordt gedetecteerd. Dit energieverbruik valt normaal gesproken erg mee en Android regelt uit zichzelf ook al dat apps worden afgesloten indien nodig.

Belkwaliteit

De telefoonapplicatie is behalve met de contactenlijst ook samengevoegd met de berichtenapp. Het tabblad voor de nummerkiezer toont het logboek met daaronder een numeriek toetsenbord waarmee via smart dial de gewenste contactpersoon kan worden gevonden. In de oproepinstellingen kunnen onder andere 'pocket-modus' voor meer volume en trilintensiteit in de broekzak en 'virtuele HD-oproep' voor betere helderheid worden ingeschakeld. Waarom die laatste niet standaard aanstaat is ons een raadsel.

De Honor 7 beschikt net als de Huawei P8 over Link+. Een onderdeel daarvan is Signal+. Dit zou onder andere de oproepkwaliteit moeten verbeteren door signalen beter te ontvangen. Handig zou je zeggen maar de functie is lastig te testen omdat het standaard aanstaat en bovendien kun je geen instellingen wijzigen. Het is daarom nogal verwarrend dat je na het in gebruik nemen van het toestel hier een melding over krijgt waardoor je denkt dat er nog iets geactiveerd moet worden.

Beeldscherm

Het 5,2 inch grote scherm van de Honor 7 heeft een resolutie van 1080 x 1920 pixels. Wat ons betreft is een dergelijke Full HD-resolutie op een scherm van dit formaat ruim voldoende en hoef je niet te verlangen naar iets als Quad HD. Het is een prettig afleesbaar scherm met goede contrastweergave. De automatische schermhelderheid werkt vrij goed maar staat wel snel een tikkeltje te donker. Dit is gelukkig makkelijk op te lossen door de schuif bij de snelle instellingen iets verder te zetten. Behalve helderheid kan ook de kleurtemperatuur van het scherm worden ingesteld. Hem iets kouder zetten kan met name voor de weergave van witte vlakken geen kwaad.

Menu

Honor mag graag doen alsof het een zelfstandig merk is maar de toestellen draaien toch echt op exact dezelfde EMUI-interface als die van moederbedrijf Huawei. Inmiddels zijn we aanbeland bij versie 3.1 van deze Android-schil. Daaronder draait de Honor 7 op Android 5.0.2. Niet de allernieuwste versie van Android Lollipop maar ze doen mee in de bovenste categorie. Al zie je door de grondige verbouwing die hoort bij EMUI toch nauwelijks wat terug van standaard Android. Dat vinden wij persoonlijk wel een beetje jammer.

De EMUI-interface zorgt er onder meer voor dat er geen applicatiemenu is maar dat alle apps op een startscherm staan. Hierin heeft het wel wat weg van iOS van Apple. Er zijn maximaal negen startschermen beschikbaar waarop je die apps kwijt kunt. Bovendien is het aantal mooie en/of nuttige widgets nogal beperkt. Daarnaast hebben alle pictogrammen dezelfde vorm en grootte. Om dit in stand te houden worden ook icoontjes van andere ontwikkelaars in deze pasvorm geperst. Dit levert niet altijd de mooiste resultaten op. Voor de startschermen kunnen rastergrootte, roulatie van schermen, uitlijnen en notificatiebadges voor app-pictogrammen ingesteld worden.

Het notificatievenster dat schuilgaat achter de statusbalk is ook flink onder handen genomen. Meldingen worden mooi gerangschikt op een soort timeline en kunnen nog steeds uit beeld worden geveegd. Wanneer er geen notificaties zijn verschijnt bij het naar beneden slepen van de statusbalk direct het tabblad met sneltoetsen voor instellingen. Het is niet meteen duidelijk maar hier kan wel degelijk doorheen gescrold worden om meer sneltoetsen zichtbaar te maken.

Het instellingenmenu is uitgebreid met een sectie voor slimme assistentie. Om het overzicht een beetje te bewaren is er een tabblad voor algemene instellingen toegevoegd. Vergeleken met standaard Android zitten de on-screen bedieningstoetsen erg dicht op elkaar. Dit is in het begin wel even wennen en zorgt er soms voor dat je net mis drukt. Bovendien kan de volgorde van de toetsen worden aangepast en het is mogelijk om een toets voor het meldingenpaneel toe te voegen.

EMUI maakt gebruik van thema's en hierdoor kun je de uitstraling van de interface heel gemakkelijk ingrijpend veranderen. Naast de zes standaardthema's kunnen nog talloze varianten worden gedownload. De standaardinterface vonden wij nogal grauw en onduidelijk maar dat was snel verholpen met een ander setje pictogrammen.

Ondanks dat de Honor 7 op papier over een sterke processor en genoeg werkgeheugen beschikt lijkt hij voor sommige processen soms toch wat teveel denktijd nodig te hebben. Honor (Huawei) doet erg zijn best om de interface zo gebruiksvriendelijk mogelijk te maken, maar slaat daar enigszins in door. Al die extra functionaliteit voor het monitoren en aansturen van je gebruik lijkt een zware wissel te trekken op de hardware. Er zitten ook nog altijd slordigheden en onduidelijkheden in de vertalingen naar het Nederlands. Dat is vooral het geval bij namen van functies en/of toepassingen. Het is niet hinderlijk maar het doet wel een beetje afbreuk aan de uitstraling.

Telefoonboek

De contactenlijst toont bovenaan groepen, zoals je favoriete contacten. Verder werkt het telefoonboek zoals we gewend zijn van Android. Het wordt in principe automatisch gevuld met de contacten van accounts die je op het toestel instelt. Vervolgens is het handig om alleen contactpersonen met telefoonnummers te tonen en dubbele contacten samen te voegen. Verder zijn er nog een aantal andere weergave- en sorteeropties.

Messaging

De berichten-app is niet spectaculair qua functionaliteit maar sorteert je berichten wel op een mooie timeline. Dat is niet het geval in de e-mailtoepassing maar ook deze app is netjes en overzichtelijk. Vernieuwen gaat eenvoudig door de bovenkant van de berichtenlijst even naar beneden te slepen. Gek genoeg is het niet mogelijk om bij een bericht in te zoomen door dubbel te tikken. Voor het toevoegen van een account kun je kiezen uit Exchange, Gmail, Hotmail, Yahoo en overige. Het automatisch instellen van een Outlook-account ging een stuk vlotter dan wij gewend waren van Huawei/Honor. De Honor 7 heeft enige moeite met notificaties van WhatsApp. Voor elk gesprek en elke contactpersoon die wat van zich laat horen verschijnt een nieuw icoontje in de notificatiebalk.

Voor het invoeren van tekst is de Honor 7 uitgerust met het Swype-toetsenbord. Dit is al geruime tijd een favoriet van ons al hebben we het op Android 5.0 ingeruild voor het standaardtoetsenbord van Android. Dat neemt niet weg dat Swype nog steeds heel prettig werkt. Tekst invoeren door van letter naar letter te slepen gaat erg gemakkelijk en het uiterlijk en gedrag van het toetsenbord kunnen goed worden aangepast. Het is mogelijk om twee invoertalen tegelijkertijd in te schakelen maar ook schakelen tussen talen kan eenvoudig door de spatiebalk ingedrukt te houden.

Connectivity

De Honor 7 kan verbinding maken via WiFi, Bluetooth, 4G en NFC. Naast Signal+ beschikt de Honor 7 ook over WiFi+. Dit evalueert je WiFi-verbinding om tussen WiFi en mobiele netwerken te schakelen. Daarnaast schakelt het WiFi in wanneer je een bekende locatie nadert. Wat ons betreft een prettige functie maar soms schakelde het toestel om onduidelijke redenen van WiFi over op mobiele data terwijl we thuis waren. Dat kan dus onbedoeld nadelig uitpakken voor je databundel.

De Honor 7 heeft ondersteuning voor het gebruik van twee SIM-kaarten tegelijkertijd. De tweede kaart moet dan op de plek van de microSD-kaart in het toestel geplaatst worden. Vervolgens is in het menu in te stellen welk van de kaarten standaard voor 3G/4G, mobiele data en oproepen/berichten gebruikt moet worden.

Voor surfen op internet heeft de Honor 7 behalve het voor de hand liggende Chrome ook nog een andere browser. Deze is mooi overzichtelijk met duidelijke bedieningstoetsen maar werkt puur als op zichzelf staande mobiele browser. Het is dus niet mogelijk om te synchroniseren met je desktop zoals dat bij Chrome wel kan. Ook in de browser is het niet mogelijk om in te zoomen door dubbel te tikken.

Camera

Ook de camera-interface is gelijk aan die van Huawei, al heeft die zich overduidelijk flink laten inspireren door Apple. De 20 megapixel camera van de Honor 7 is, zeker in deze prijsklasse, indrukwekkende hardware. De beeldverhouding moet wel van 16:9 naar 4:3 veranderd worden om de volledige 20 megapixel te kunnen gebruiken.

De camera-interface is redelijk overzichtelijk en effectief. Er wordt nogal uitgepakt met verschillende opnamefuncties. Behalve uit foto en video kan in het zoekscherm ook gekozen worden voor 'mooi maken', 'lichte schilderij' en 'goed eten'. Behalve dat dit vrij gebrekkige vertalingen zijn, hebben ze wel elk een vrij aardige functionaliteit. Met mooi maken kan het schoonheidsniveau verbeterd worden door gezichtshuid tot het extreme glad te strijken. Lichte schilderij maakt het mogelijk om te spelen met licht en belichting. Hiervoor zijn de modi achterlichtsporen, lichtgraffiti, zijdeachtig water en sterrenspoor beschikbaar. Goed eten moet je in staat stellen om aantrekkelijke close-ups van eten te maken.

Via het instellingenmenu zijn de modi slow-mo, panorama, supernacht, HDR, stel alles scherp, beste foto, watermerk, tijdsverloop en audionotitie te selecteren. Voor allemaal geldt dat het niet mogelijk is om ze permanent in te schakelen. Vanuit dit menu kun je ook terecht bij de overige instellingen, die trouwens niet automatisch mee draaien wanneer je het toestel horizontaal houdt. Er kunnen ook nog verschillende kleurenfilters worden toegepast.

Dat is allemaal leuk en aardig maar het gaat er bij telefoons toch vooral om hoe de snapshots die je in het dagelijks leven even snel neemt eruit komen te zien. De camera heeft geen beeldstabilisatie en dat is wel te merken. Foto's zijn daardoor niet altijd mooi scherp. Bij goeie lichtomstandigheden zijn kleuren een beetje flets maar details komen aardig uit de verf. Binnenshuis is de belichting over het algemeen in order maar focus gaat met horten en stoten.

Voor het nemen van foto's met de camera aan de voorzijde kan een lampje aangezet worden. Deze werkt niet als flitser. De 8 megapixel camera schiet redelijk gedetailleerde beelden maar belichting is een zwakke plek.

Aanwezige programma's

Omdat de apps op de Honor 7 niet in een menu maar op een startscherm staan, is een deel ondergebracht in mapjes. Dit geld niet voor telefoonbeheer, muziek, video's, klok, agenda, bestanden en HiCare. In de map tools staan de toepassingen weer, spiegel, vergrootglas, zaklamp, calculator, FM-radio, recorder, back-up, updater, downloads, SIM-toolkit, schermvergrendeling, kladblok en slimme afstandsbediening.

Dan is er nog een mapje met top apps waar Twitter, Facebook, WPS Office, highlights, vmall en Honor Club in staan. Met uitzondering van de social media is alleen WPS Office de titel ‘top app' waard. De andere drie zijn snelkoppelingen of waardeloos vormgegeven toepassingen. Gelukkig kan een deel verwijderd worden.

In het mapje Google vinden we vanzelfsprekend Google, Chrome, Gmail, Maps, YouTube, Google Drive, Play muziek/films/boeken/kiosk/games, hangouts, foto's, Google+, gesproken zoekopdracht en Google instellingen.

Games

Honor (Huawei) is één van de weinige fabrikanten die nog standaard spelletjes meeleveren op hun toestellen. In het mapje Gameloft staan Top Games, Dragon Mania, Puzzle Pets en Bubble Bash Mania. Top Games is een snelkoppeling naar de website van de fabrikant en Bubble Bash Mania is een trial-versie. Alleen Dragon Mania en Puzzle Pets zijn volledige spellen.

Extra's

Wanneer je gebruik wilt maken van de vingerafdrukscanner om het toestel te ontgrendelen moet je ook een toegangscode instellen. Dit is om te voorkomen dat de scanner eenvoudig omzeild kan worden. De code moet ingevoerd worden als het toestel op een andere manier wordt geactiveerd. Omdat de scanner aan de achterkant zit kun je het toestel niet snel ontgrendelen wanneer deze bijvoorbeeld op tafel ligt. Je kunt meerder vingerafdrukken in het toestel opslaan. Bijvoorbeeld een linker- en rechterwijsvinger zodat je het toestel met beide handen kunt ontgrendelen. De scanner activeert en ontgrendeld het scherm tegelijkertijd. Dit gaat snel zo lang je vinger de scanner goed bedekt. Dat is door het formaat van het toestel soms wel vrij lastig en het lukte ons zelden bij de eerste poging om het toestel te ontgrendelen. Het kan helpen om je vingerafdruk opnieuw te registreren in het toestel.

Behalve voor het ontgrendelen van de telefoon kan de scanner ook andere functies vervullen. Bijvoorbeeld terug naar het startscherm gaan of een oproep beantwoorden door hem ingedrukt te houden. Door van boven naar beneden te vegen kan het notificatiescherm geopend worden . Hiervoor hoeft niet eerst een vingerafdruk te worden opgeslagen.

Conclusie

De Honor 7 is in vrijwel alle opzichten een flinke stap voorwaarts voor het dochterbedrijf van Huawei. Tegelijkertijd snappen we ook niet helemaal wat Huawei probeert te bereiken met dit toestel. Het lijkt erop dat ze willen proberen om zoveel mogelijk high-end specificaties in een toestel te proppen maar tegelijkertijd de prijs nog wel laag houden. Echter, dat is min of meer hetzelfde als wat Huawei met haar eigen toestellen ook al doet en daarmee beconcurreert het zichzelf. Bovendien is het maar de vraag of dat echt een goede smartphone oplevert.

Zijn solide beeldscherm en uithoudingsvermogen maken van de Honor 7 een prettig toestel in het gebruik. Zijn forse afmetingen doen daar niet direct afbreuk aan. De EMUI-interface doet dat wat ons betreft wel. Het is spijtig dat Huawei hier nog geen verbetering in heeft aangebracht. De vingerafdrukscanner is niet een onmisbare aanvulling die de balans weer naar de goede kant doet uitslaan. Door zijn haperende functioneren is het niet bepaald een verrijking van de gebruikservaring.