Huawei P8 review

Wat zit er bij het toestel?

Bij het uitplakken blijkt al direct dat Huawei stevig inzet met de P8. Het toestel wordt namelijk geleverd in een zwart plastic doosje waar hij van bovenaf op zijn zij ingeschoven is. De rest van de inhoud van het doosje gaat schuil achter een zwarte plastic cover. Wanneer deze is verwijderd, worden twee kartonnen doosjes zichtbaar die aan weerszijden van het toestel zitten. Uit de icoontjes op de doosjes blijkt dat de dunste is bedoeld voor de noodzakelijke documentatie en de andere voor de oplader, headset en USB-kabel. Daarnaast zit er nog een prikker voor de simkaart in.

Uiterlijk

In overeenstemming met de huidige trend is de P8 grotendeels opgetrokken uit metaal. De zijkanten en achterkant bestaan hier vrijwel helemaal uit en geven het toestel een kwalitatief goed ogend en aanvoelend uiterlijk. De P8 lijkt op een mix van een iPhone, Samsung Galaxy A en een Sony Xperia Z-toestel maar heeft toch duidelijk een eigen uitstraling.

Ons testmodel was uitgevoerd in 'Champagne Gold'. Dit wordt gecombineerd met een witte voorkant en witte plastic accenten aan de achterkant. Afgezien van een klein rastertje boven het scherm en aan weerszijden daarvan twee zwarte oogjes voor de selfiecamera en sensoren is de voorkant helemaal leeg. In de rechter bovenhoek zit nog wel een minuscuul notificatielampje. Boven en onder het scherm zit de nodige ruimte maar de randen aan de zijkant zijn erg dun gebleven. De achterkant heeft een mooie matte glans met een klein Huawei-logo en in de linker bovenhoek de camera met flitser. De P8 is met zijn dikte van 6,4 mm erg slank en daarom is het des te knapper dat de camera niet uitsteekt aan de achterkant.

De zijkanten zijn lichtjes afgerond en hebben aan de voor- en achterkant een glimmende slijping. Aan de rechterkant is de meeste actie gaande. Hier bevinden zich de volumetoetsen, powertoets en de sleuven voor SIM- en microSD-kaart. De bovenkant is de plek voor de headsetaansluiting. Aan de onderkant zitten aan weerszijden van de USB-poort twee roostertjes. Alleen achter de linker zit een luidspreker.

Uithoudingsvermogen

De P8 heeft een batterij van 2.680 mAh en dat lijkt aan de krappe kant maar valt in de praktijk behoorlijk mee. Met een scherm aan-tijd van ongeveer vier uur lukte het de P8 vrij eenvoudig om het 1,5 dag vol te houden op één acculading. Wij maken daarbij vooral gebruik van een aantal nieuws en social media apps en synchronisatie voor twee e-mailaccounts.

Huawei levert één van de meest uitgebreide energiebesparingsmenu's op haar toestellen van alle fabrikanten. Om te beginnen kun je hier batterijbewaking uitvoeren. Deze scant het toestel op mogelijke ‘problemen' en bespaaropties. De problemen die gedetecteerd worden zijn over het algemeen niet erg schokkend en de voorgestelde optimalisatie heeft relatief veel invloed op de normale werking van het toestel met beperkte stroombesparing tot gevolg. Verder is het mogelijk om het voedingsplan in te stellen. Dit reguleert het CPU- en netwerkgebruik om prestaties en energiegebruik op elkaar af te stemmen. Wij kozen voor de slimme setting.

In de instellingen van de stroombesparing kan nog meer aangepast worden. Zo kan hier de 'stroomintensieve prompt' uitgeschakeld worden. Doe je dit niet dan geeft het toestel om de zoveel tijd een notificatie als een energie-intensieve app wordt gedetecteerd. Dit energieverbruik valt normaalgesproken erg mee en Android regelt uit zichzelf ook al dat apps worden afgesloten indien nodig.

Belkwaliteit

De telefoonapplicatie is behalve met de contactenlijst ook samengevoegd met de berichtenapp. Het tabblad voor de nummerkiezer toont het logboek met daaronder een numeriek toetsenbord waarmee via smart dial de gewenste contactpersoon kan worden gevonden. In de instellingen kunnen onder andere pocket-modus en virtuele HD-oproep worden ingeschakeld. Huawei scoorde voorheen altijd slecht op de belkwaliteit maar dit keer hadden we niks te klagen over ontvangst en belkwaliteit.

De P8 beschikt over Link+ en een onderdeel daarvan is Signal+. Dit zou onder andere de oproepkwaliteit moeten verbeteren door signalen beter te ontvangen. Wij hebben het niet echt kunnen testen want het staat standaard aan en bovendien kun je geen instellingen wijzigen. Het is daarom nogal verwarrend dat je na het in gebruik nemen van het toestel hier een melding over krijgt waardoor je denkt dat er nog iets geactiveerd moet worden.

Beeldscherm

Het beeldscherm van de P8 meet diagonaal 5,2 inch en heeft een resolutie van 1920 × 1080 pixels. De pixeldichtheid bedraagt daarmee 424 PPI. Het is geen spectaculair scherm maar kleuren, witbalans, details, contrast en kijkhoek zien er allemaal prima uit. Behalve helderheid en slaapstand kan ook de kleurtemperatuur voor het beeld worden ingesteld. Om het scherm te ontgrendelen waren vaak meerdere pogingen nodig en dit lijkt vooral neer te komen op hoe snel je je duim over het scherm sleept.

De P8 beschikt over een techniek die Huawei Touchplus noemt. Door dit in te schakelen worden boven en onder het scherm aanraakgebieden geactiveerd. Vervolgens kun je de on-screen navigatietoetsen laten verdwijnen om het toestel via de ruimte onder het scherm te bedienen.
Aan de linker- en rechterbovenhoek kunnen ook bepaalde acties worden toegewezen. Je hebt hiervoor een speciale Touchplus-screenprotector nodig wil je deze functie kunnen activeren. Dat blijkt echter nergens uit het menu en kan daarom nogal verwarrend overkomen.

Menu

Je hebt fabrikanten die hun eigen schil over Android leggen om de interface aan te passen en je hebt Huawei. Vanaf het begin wordt de Android-interface compleet verbouwd door de Chinese fabrikant. Huawei noemt dit EMUI en houdt onder meer in dat er geen applicatiemenu is maar dat alle apps op een startscherm staan. Om hiervoor genoeg plaats te hebben kun je maximaal negen startschermen inschakelen. Bovendien is het aantal mooie en/of nuttige widgets nogal beperkt. Daarnaast hebben alle pictogrammen dezelfde vorm en grootte. Om dit in stand te houden worden ook icoontjes van andere ontwikkelaars in deze pasvorm geperst. Dit levert niet altijd de mooiste resultaten op. Voor de startschermen kunnen rastergrootte, roulatie van schermen, uitlijnen en notificatiebadges voor app-pictogrammen ingesteld worden.

Het notificatievenster dat schuilgaat achter de statusbalk is ook flink onder handen genomen. Meldingen worden mooi gerangschikt op een soort timeline en kunnen nog steeds uit beeld worden geveegd. Wanneer er geen notificaties zijn verschijnt bij het naar beneden slepen van de statusbalk direct het tabblad met sneltoetsen voor instellingen. Het is niet meteen duidelijk maar hier kan wel degelijk doorheen gescrold worden om meer sneltoetsen zichtbaar te maken.

Het instellingenmenu is uitgebreid met een sectie voor slimme assistentie. Vergeleken met standaard Android zitten de on-screen bedieningstoetsen dichter op elkaar. Dit is in het begin wel even wennen en zorgt er soms voor dat je net mis drukt. De volgorde van de toetsen kan worden aangepast en het is mogelijk om een toets voor het meldingenpaneel toe te voegen.

Huawei maakt gebruik van thema's en hierdoor kun je de uitstraling van de interface heel gemakkelijk ingrijpend veranderen. Het standaardthema vonden wij nogal somber en onduidelijk maar dat was snel verholpen met een ander setje pictogrammen.

Door de ingrijpende aanpassingen is eigenlijk niet te zien dat de P8 op Android draait, laat staan op welke versie. Zeker omdat er nergens designelementen van Android Lollipop te herkennen zijn. De apps van Huawei zien er weliswaar netjes uit en werken naar behoren maar wij vinden het toch een beetje jammer.

Bovendien lijkt het erop dat Huawei zo ver doorslaat in het monitoren en aansturen van hoe jij je toestel gebruikt dat de eigen hardware zich er een beetje in verslikt en de interface vertraagt. Helaas zitten er ook nog wat slordigheden en onduidelijkheden in de vertalingen naar het Nederlands. Vooral in toelichtingen van instellingsopties is hier sprake van. Het is niet hinderlijk maar het doet wel een beetje afbreuk aan de uitstraling.

Telefoonboek

De contactenlijst toont bovenaan groepen zoals je favoriete contacten. Verder werkt het telefoonboek zoals we gewend zijn van Android. Het wordt in principe automatisch gevuld met de contacten van accounts die je op het toestel instelt. Vervolgens is het handig om alleen contactpersonen met telefoonnummers te tonen en dubbele contacten samen te voegen. Verder zijn er nog een aantal andere weergave- en sorteeropties.

Messaging

De berichten-app is niet spectaculair qua functionaliteit maar sorteert je berichten wel met een mooie timeline-interface. Dat is niet het geval in de e-mailtoepassing maar ook deze app is netjes en overzichtelijk. Vernieuwen gaat eenvoudig door de bovenkant van de berichtenlijst even naar beneden te slepen. Bij het toevoegen van een account kun je alleen kiezen uit Exchange en overige. Dat maakt het instellen er in veel gevallen niet makkelijker op. Zelfs bij ons Outlook-account had de P8 meerdere pogingen nodig om het automatisch te doen. De Gmail-app kan sinds enige tijd ook over weg met andere accounts en daar gaat het instellen een stuk eenvoudiger.

Voor het invoeren van tekst is de P8 uitgerust met het Swype-toetsenbord. Dit is al geruime tijd een favoriet van ons al hebben we het op Android 5.0 ingeruild voor het standaardtoetsenbord van Android. Dat neemt niet weg dat Swype nog steeds heel prettig werkt. Tekst invoeren door van letter naar letter te slepen gaat erg gemakkelijk en het uiterlijk en gedrag van het toetsenbord kunnen goed worden aangepast. Het is mogelijk om twee invoertalen tegelijkertijd in te schakelen maar ook schakelen tussen talen kan eenvoudig door de spatiebalk ingedrukt te houden.

Connectivity

De P8 heeft geen problemen met verbinding maken via WiFi, Bluetooth, 4G en NFC. Naast Signal+ beschikt de P8 ook over WiFi+. Dit evalueert je WiFi-verbinding om slim tussen WiFi en mobiele netwerken te schakelen. Daarnaast schakelt het WiFi in wanneer je een bekende locatie nadert. Wat ons betreft een prettige functie die ook redelijk goed werkt. Echter, soms schakelde het toestel ook om onduidelijke redenen van WiFi over op mobiele data.

Voor surfen op internet heeft de P8 behalve het voor de hand liggende Chrome ook nog een andere browser. Deze is mooi overzichtelijk met duidelijke bedieningstoetsen maar werkt puur als op zichzelf staande mobiele browser. Het is dus niet mogelijk om te synchroniseren met je desktop zoals dat bij Chrome wel kan.

Camera

De 13 megapixel camera van de P8 lijkt niet erg bijzonder maar de sensor kan vier verschillende kleuren waarnemen in plaats van de gebruikelijke drie. Doordat hij ook wit kan waarnemen moeten kleuren beter tot hun recht komen. Om de volledige 13 megapixel te gebruiken moet overigens wel eerst de beeldverhouding van 16:9 naar 4:3 worden aangepast.

In het camerascherm zijn toetsen zichtbaar om de flitser aan te passen, van camera te wisselen en een menuknop om uit opnamemodi voor panorama, supernacht, HDR, stel alles scherp, beste foto, watermerk of audionotitie te kiezen. Voor allen geldt dat het niet mogelijk is om ze permanent in te schakelen. Vanuit dit menu kun je ook terecht bij de overige instellingen, die draaien trouwens niet automatisch mee wanneer je het toestel horizontaal houdt.

De detailweergave en focus zijn duidelijk sterkte punten van deze camera. Ondanks de speciale sensor is de kleurweergave bij kunstlicht niet altijd even geslaagd. Het kan grauw of flets overkomen. Binnenshuis genomen foto's kunnen behoorlijk donker zijn en erg veel contrast hebben. Dit is wel te ondervangen via de HDR-modus maar dit werkt een tikkeltje omslachtig.

Klik hierboven voor meer foto's geschoten door de Huawei P8

Behalve in de gewone foto- en videostand kunnen er ook beelden opgenomen worden met lichte schilderij, mooi maken en tijdsverloop. De eerste is bedoeld om met een lange sluitertijd lichtsporen, stromend water of sterren vast te leggen. Mooi maken is de gewone camera maar retoucheert automatisch gezichten. De laatste is een kromme vertaling van time-lapse. Bij de eerste en laatste moet het toestel heel erg stil gehouden worden en is een statief eigenlijk vereist.

Aanwezige programma's

De standaard aanwezige programma's op de P8 zijn door Huawei al enigszins gerangschikt. Pictogrammen voor galerij, muziek, video's, telefoonbeheer, kladblok, thema's, agenda, klok, bestanden, regisseurmodus, Google, gesproken zoekopdracht, WPS Office, telefoonbeheer en gezondheid staan gewoon op een startscherm.

Weer, calculator, recorder, FM-radio, spiegel, vergrootglas, back-up, updater, downloads, SIM-toolkit, zaklamp, schermvergrendeling, magic tag zijn in het mapje tools ondergebracht. Chrome, Gmail, Google+, Play muziek/films/boeken/kiosk/games, Google Drive, YouTube, foto's, Hangouts staan vanzelfsprekend in het Google-mapje.

Afgezien van regisseurmodus zitten hier niet echt opvallende toepassingen tussen maar tegelijkertijd dringt Huawei ook niet veel aan je op. Met regisseurmodus kun je direct tijdens het filmen een video maken door af te wisselen tussen de videobeelden van jou en maximaal drie andere toestellen. Hierbij kan ook beeld van niet-Huawei toestellen worden gebruikt.

Conclusie

Met de P8 levert Huawei een erg net toestel af. De eerste van de Chinese fabrikant waar wij voor wat betreft de hardware geen klachten over hebben. Sterker nog, de hardware is over de hele breedte goed verzorgd. Er is een juiste balans gevonden tussen de specificaties van het beeldscherm, verbruik van de processor en de capaciteit van de batterij. De camerasensor is niet sensationeel groot maar heeft een goede detailweergave. Dit alles is ook nog eens verpakt in een mooi en kwalitatief goed verzorgd jasje met nette afmetingen. Een goede mix van stijl en functionaliteit.

Dit geldt helaas niet voor de interface. Het is misschien gechargeerd om de software in zijn geheel als minpunt af te doen maar wij hebben echt het gevoel dat Huawei het zichzelf onnodig moeilijk maakt met de EMUI-interface. We kunnen niet ontkennen dat de opbouw van de interface voor sommigen een voordeel kan zijn maar met alle toeters en bellen die Huawei inbouwt slaan ze een beetje door. De hardware lijkt er soms moeite mee te hebben en de vele instellings- en keuzeopties zijn meer verwarrend dan gebruiksvriendelijk.