T-Mobile G1 review

Wat zit er bij het toestel?

In de redelijk saaie, maar niet onaardige doos zitten de volgende items; één T-Mobile G1, een oplader, een losse USB kabel, snel start gids, headset, 2 GB microSD geheugenkaart en een beschermhoesje.

Eigenlijk is alles van uitstekende kwaliteit behalve dan weer de headset. Headsets schijnen bijzaak te zijn voor de telefoonbouwers van onze tijd, en toch adverteren ze graag dat hun apparaat goed is in muziek afspelen. Meestal doen we er niet al te moeilijk over, maar in dit geval is er geen 3.5mm audio jackplug beschikbaar waardoor het vervangen van de standaard headset een lastige oefening zal zijn. De G1 is geleverd met een batterij van 1150 mAh en de SIM-kaart bevind zich in het verlengde er van. De SIM-kaart kan dus niet verwijderd worden als de batterij er nog inzit.

Uiterlijk

We noemden het al in de inleiding, we zijn er niet bepaald van onder de indruk. We hebben de (mat) zwarte getest maar er is ook een witte variant beschikbaar. Het overgrote deel van het toestel is opgemaakt van plastic, maar bepaalde stukken van het slide mechanisme zijn van metaal. De vorm kan het best beschreven worden als een MDA die opengeschoven kan worden.

Het slide mechanisme heeft een leuke extraatje; je drukt het scherm naar links toe om te openen, waarbij het scherm eerst even omhoog komt. Het opent dus als het ware met een bocht. Over bochten gesproken, er zit er ook een in het toestel. De onderkant van de G1 komt net iets naar voren toe, of met andere woorden, het toestel is opzettelijk krom gemaakt. Dit komt het gebruikersgemak tijdens het surfen aardig ten goede door de verbeterde duimpositie ten opzichte van de trackball.

Het toestel wordt in zijn algemeenheid gekenmerkt door het afgeronde uiterlijk. Wat HTC hier mee heeft willen bereiken weten we eigenlijk niet. Wat ons betreft geeft het afronden van alle hoeken de toch al niet bepaald kleine G1 een nog lomper uiterlijk mee. Het belangrijkste kernmerk van de voorkant is natuurlijk het 3.2 inch scherm. Onder het scherm (op het kromme gedeelte dus) bevinden zich een zestal hardwarematige knoppen. In het midden bovenaan de menu toets, wat vrij duidelijk is want er staat menu op. Daaronder in het midden een handige trackbal vergelijkbaar met die van de HTC P3300 maar ook de BlackBerry Bold. Links van de trackball is er een home knop en een opneemknop. Rechts ervan een opghang- en terug knop. Duidelijker kan bijna niet. De knopjes zijn lichtglanzend en rond, waardoor ze genoeg opvallen, en toch mooi in het geheel opgenomen worden.

De achterkant is ook vrij simpel gehouden. Ook weer geheel zwart met afgeronde hoeken. In het midden staat er "with Google™" en bovenin bevinden zich de camera en de speaker. De camera is een ellips die haaks op de gaatjes van de speaker staan en sluit prima aan bij alle afgeronde hoeken. Rondom het gehele toestel zit een lichtglimmende zwarte rand om het toch net dat beetje extra te geven.

De linkerzijkant heeft alleen een volumeknop van hetzelfde materiaal als de overige toetsen. De knop valt nauwelijks op omdat het net onder de zwarte rand is geplaatst. De rechterzijkant is even saai (of minimalistisch) te noemen met enkele een camera knop. Op de boven- en onderkanten gebeurt ook niet erg veel. Het enige wat de bovenkant onderscheid is een klein randje waarmee de achterklep verwijderd kan worden voor toegang tot de batterij en SIM. De onderkant heeft enkel een klepje waaronder de mini-USB ingang zich schuil houdt.

Dan nog de bouwkwaliteit die ons verraste door ronduit slecht te zijn. De andere HTC toestellen die we hebben getest leken sterk genoeg om een kleine muur bovenop te bouwen. De G1 niet bepaald. Allereerst was er de achterklep. Die trekken we hier eigenlijk uit nieuwsgierigheid meestal meteen los maar dit keer kwam bijna de hele voorkant mee. Althans, er ontstond een grote gapende spleet die ons de indruk gaf dat het scherm elk moment kon afbreken. Ook wanneer we drukken op het touchscreen kraakt de hele voorkant mee en zat er al een kras op het scherm. De kras zat er al op (echt waar!) wat de algemene ellendige staat van het apparaat aan slechts een aantal maanden uit de doos sprekend illustreert. Wat dit voor langdurig gebruik zal betekenen kunnen we natuurlijk niet voorspellen maar het ziet er niet goed uit.

Uithoudingsvermogen

HTC steekt hier meestal met kop en schouders boven de concurrentie uit, maar dit keer is het ze niet gelukt hun reputatie waar te maken. Uiteraard houden we altijd rekening met het aantal uren gespeel en gebel maar het was een bittere teleurstelling. Onze eerste testdag was een korte, omdat na een volledige nacht opladen het toestel al rond een uur of zeven ‘s avonds uitgeput was. Dag twee, iets minder gespeel, geen beter resultaat. Latere pogingen waarbij we het toestel nauwelijks belast hebben vielen ook tegen. Zo was de batterij alweer half leeg binnen één dag terwijl we enkel een aantal sms’jes hadden verstuurd.

Belkwaliteit

Hier is gelukkig niets op aan te merken. Alle gesprekken verliepen helder aan beide zijden, en er was geen enkele sprake van het wegvallen van gesprekken of andere storingen. Tijdens het bellen geeft de G1 de gebruiker de volgende mogelijkheden; het wisselen van gesprekken, het samenvoegen van gesprekken, een gesprek toevoegen, gesprek beëindigen, in de wacht zetten, de microfoon muten, de speaker aanzetten, bluetooth gebruiken en het openen van een numeriek toetsenbord. Dit gaat allemaal via het touchscreen, en kan opgeroepen worden door op de menu knop te drukken. Alle knoppen zijn duidelijk en groot genoeg zodat iedereen het goed zou moet kunnen bedienen.

Beeldscherm

Het scherm is een 3.2 inch touch scherm met een resolutie van 320 x 480 pixels. Dat komt er in de praktijk op neer dat het een groot en scherp scherm is. De helderheid kan enkel handmatig ingesteld worden. Gelukkig is het scherm zelfs bij de laagste stand nog altijd goed te lezen. Het scherm draait naar horizontale modus wanneer de slide geopend wordt maar dit doet het niet altijd automatisch. Gelukkig wel weer bij bepaalde applicaties, zoals Youtube, waar dit uitstekend van pas komt. Filmpjes zien er overigens erg goed uit op de G1.

Menu

Gek genoeg kan het menu kan niet worden geopend met de knop menu. Met deze knop wordt enkel een snelmenuutje geopend, en submenu's in applicaties. Om het hoofdmenu te openen kan je op het scherm drukken op een soort lipje/labeltje of er een veeg langs op geven met je duim. Eenmaal geopend zijn het pictogrammen gerangschikt in een raster. De pictogrammen kunnen geopend worden door er direct op het scherm op te drukken, maar ook via de trackball.

Het menu is helder en overzichtelijk en daar is verder weinig op aan te merken. Wat het geheel nog handiger en gebruikersvriendelijker maakt is het bestaan van de drie desktops. Dit kennen we al van de iPhone, waarop er met een zijwaartse veeg over het scherm de volgende tevoorschijn komt. Op deze desktops kan de gebruiker dan naar eigen inzicht pictogrammen plaatsen. Dit is zeer eenvoudig, er hoeft enkel een paar seconden op een lege ruimte gedrukt te worden er komt een submenu tevoorschijn waarmee het gewenste pictogram gekozen kan worden. Zo kan de handige gebruiker altijd zijn G1 indelen voor optimaal gemak.

Telefoonboek

Het telefoonboek is erg uitgebreid en zeer overzichtelijk. De contacten worden onder elkaar opgeslagen en kunnen opgezocht worden door de lijst naar beneden te scrollen of door met het toetsenbord te beginnen met typen. Druk je op de K komen alle contacten met een K tevoorschijn. Typ je verder, dan filtert de telefoon alle mogelijke opties en blijven enkel degenen die staan die het zojuist getypte bevatten. Voor nog snellere resultaten kunnen er ook enkele contactpersonen onder het kopje favorieten opgeslagen worden.
De contactpersonen zelf kunnen de meest uiteenlopende informatie bevatten. In eerste opzicht staan er de meest voorkomende mogelijkheden voor opslag zoals naam, nummer en adres. Wanneer er echter op “more info” gedrukt wordt komt er een menu tevoorschijn. In dat menu staat al een hele reeks met mogelijkheden, maar elk van die mogelijkheden zijn een uitschuifmenu waarmee er nog veel meer opties tevoorschijn komen. Wanneer zelfs dit niet voldoet kan je nog altijd je eigen labels verzinnen door op “custom” te drukken. De mogelijkheden tot het toevoegen van informatie lijken eindeloos.

Messaging

De G1 is één van de betere toestellen voor het verzenden van veel en lange berichten dankzij het goed uitgebalanceerde toetsenbord. De toetsen zijn klein genoeg om het bord compact te houden, maar groot genoeg zodat je niet steeds meerdere toetsen tegelijk aanslaat. Vreemd genoeg ontbrak er een mogelijkheid tot spellingscontrole of autocorrectie. In het menu kan je dit inschakelen, maar daarna gebeurt er vrij weinig. Wij testten een Duitse versie, die we instelde op Engels, maar er gebeurde eigenlijk niets wanneer we opzettelijk woorden verkeerd intypte. Dit is een irritante tekortkoming die gelukkig voor een deel gecompenseerd wordt door het volledige toetsenbord.

Uiteraard kan er met het toestel ook ge-emaild worden. Na het aanzetten van de G1 wordt er gevraagd om je Google account. Hiermee wordt e-mail dan vervolgens net zo makkelijk als het verzenden van sms’jes. Ook MMS’en behoort gewoon tot de mogelijkheden.

Er is ook een instant messenger beschikbaar maar die werkt alleen met de Google account. Instant messaging met Google werkt natuurlijk prima maar het is jammer dat er niet gekozen kan worden voor bijvoorbeeld Hotmail. Historisch gezien kwam Google natuurlijk veel later met deze diensten en zullen veel mensen hun instant messaging via deze eerdere diensten hebben lopen.

Connectivity

De G1 heeft wel Bluetooth maar helaas kan je er weinig mee. Een foto sturen via Bluetooth is bijvoorbeeld niet mogelijk en dat roept toch ergernis op. Via de e-mail of MMS is het gelukkig wel erg makkelijk maar waarom dat niet ook voor Bluetooth kan gelden is ons een raadsel.

WiFi werkt wel erg lekker. Na het inschakelen ervan komt er in de bovenste balk een melding dat er netwerken gevonden zijn. In het instellingen menu is het dan een kwestie van het drukken op één van de beschikbare netwerken en de beveiligingscode in te voeren. Dit hoeft gelukkig maar één keer want de G1 onthoudt keurig de inloggegevens. De G1 kan vervolgens goed overweg met het WiFi netwerk want het browsen op internet gaat opmerkelijk veel sneller. Dit lijkt een overbodige opmerking maar helaas geld dit niet bij voorbaat voor alle telefoons met WiFi, gelukkig wel voor de G1.

Camera

De camera kan niet ingesteld worden. De enige aanpassingen die gemaakt kunnen worden zijn de locatie van de foto opslag en of er na het schieten van een plaatje een menu tevoorschijn moet komen. De camera heeft daarnaast ook geen flitser, en ook geen mogelijkheid voor filmen. Ondanks deze beperkingen schiet de G1 onder normaal daglicht best aardige plaatjes. Na het half indrukken van de camera knop stelt hij even scherp, en met helemaal doordrukken wordt de foto genomen. Foto´s onder kunstlicht worden al aardig wat korreliger maar kunnen eigenlijk nog steeds wel door de beugel. In het donker wordt het al vrij snel onmogelijk objecten te onderscheiden en de G1 is dus nadrukkelijk niet geschikt voor nachtfotografie. Al met al is het dus niet de meest geweldige camera maar voldoet wel voor “af en toe” een plaatje schieten, overdag tenminste.

Aanwezige programma's

Dialer, browser, maps, web ‘n’ walk, google search, alarm clock, calculator, calendar, camera, email, Gmail, instant messenger, market, messaging, Music, pictures, settings, SIM toolkit, YouTube.
Eén van de meest opvallende programma´s is de browser dankzij het gebruikersgemak. Door het scherm open te klappen heb je een breed en helder beeld, en je duim rust precies op de trackball. Door die trackball is het een peulenschil om comfortabel door de websites heen te scrollen. Met één druk op de menu knop komen alle opties tevoorschijn die zowel met de trackball als het touchscreen te benaderen zijn. Het maken van bookmarks is handig, maar niet eens echt nodig omdat elk volledig internet adres dankzij het toetsenbord snel is in te voeren. Ook de hardwarematige terug knop komt vaak van pas.

Maps is ook erg leuk omdat het nagenoeg de Google Maps is die je van de PC kent. Het bijkomende voordeel van de G1 is dat er een GPS in zit, en je dus met één druk op de knop je eigen locatie behoorlijk precies hebt gevonden. Van daaruit kunnen er routes gepland worden die zowel op de kaart als met tekst instructies weergegeven kunnen worden. De integratie met Google gaat in deze applicatie ook erg ver en dat kan het beste uitgelegd worden aan de hand van Pizza. Stel je bent in Amsterdam, en je hebt zin in Pizza. Dan geeft je een beuk op de knop “my location” en daarna toets je bij search Pizza in. Op de kaart verschijnen er dan rondom je locaties allerlei punaises die aantonen waar je bij jou in de buurt Pizza kunt halen. Ideaal, toch?

Naast de applicaties heeft de G1 ook widgets. Dit zijn geinige gadgets die je op het bureaublad kunt plaatsen. De G1 heeft er standaard twee. De eerste is een analoge klok die uiteraard de juiste tijd aangeeft. De tweede is een fotolijstje waarin al je plaatjes stuk voor stuk voorbij komen. De Android Market is nog niet zover, maar wij voorspellen dat er in de toekomst een hele reeks aan widgets geschreven gaan worden voor de G1.

Games

Er zitten standaard geen spelletjes op de G1, maar die kunnen gelukkig wel geïnstalleerd worden. Daarover meer onder extra’s.

Extra's

Android Market is het belangrijkste extra die het Android platform heeft te bieden. Het is vergelijkbaar met de applicaties die op de iPhone te installeren zijn. Ook Google heeft derde partijen in staat gesteld om software te ontwikkelen voor Android toestellen die gratis of voor een klein bedrag te downloaden zijn. Deze applicaties zijn erg makkelijk te downloaden via het toestel. Door Android Market te openen kan je de applicaties die op een aantal manieren geordend worden een voor een uitzoeken. Het downloaden gaat erg soepel en gemakkelijk om twee redenen. Ten eerste kan je het toestel gewoon blijven gebruiken. Er staat in de taakbalk slechts een melding dat er iets gedownload wordt, verder hoef je er dus niet op te wachten. Ten tweede kan het bijna overal. Doordat de applicaties klein zijn is het geen enkel punt om bijvoorbeeld in de trein nog even wat entertainment voor tijdens de reis te downloaden.

Conclusie

De G1 geeft ons niet bepaald een eenduidig beeld mee en we willen daarom een onderscheid maken tussen het besturingssysteem en het toestel zelf. Het toestel zelf kent eigenlijk als enige pluspunten de belkwaliteit, het toetsenbord en het handige touchscreen. Verder valt het allemaal een beetje tegen. Het is zeker niet de mooiste telefoon ooit door HTC gemaakt, en ook niet de best gebouwde. Ook voor de camera en batterijduur mag je de G1 gerust overslaan. Wat de hardware betreft lijkt het er op dat het een haastklus is geweest voor HTC.

Het Android besturingssysteem, de software zijde van het verhaal, heeft ook zo zijn beperkingen maar werkt over het algemeen bijzonder prettig. Zo zijn het menu en telefoonboek erg overzichtelijk en duidelijk. Het zal voor weinig mensen een probleem zijn het apparaat aan de praat te krijgen. Ook details als het onthouden van voorkeursnetwerken en het samenstellen van je eigen desktop maken de G1 in het dagelijks gebruik erg aangenaam. Als deze basisfuncties te kort komen kan er ook nog altijd extra software geïnstalleerd worden. Wat betreft de zwakkere kanten vonden we het vreemd dat er geen spellingscontrole aanwezig was. Er kan wel gekozen worden voor het vervangen van fout gespelde woorden, maar dit gebeurt in de praktijk gewoon niet. Dat is toch een slordigheid die in de praktijk de gebruiker tot last zal zijn. Daarnaast is het bijzonder vervelend dat er niets even via bluetooth verzonden kan worden.

Dit leid ons tot de algemene conclusie dat het Android platform een interessante start heeft gemaakt, maar helaas niet in de beste behuizing. De software van Google zal alleen maar interessanter worden naar mate er meer extra applicaties voor geschreven gaan worden en het is aannemelijk dat Google de laatste fouten er nog uit zal werken. Tegen het einde van het schrijven van deze review werd dat al duidelijk toen het systeem een update wilde gaan uitvoeren. Android is een mooie toevoeging aan de bestaande verzameling van besturingssystemen en zal het de concurrentie zeker lastig gaan maken in de toekomst.